در روزگار ما، نان و دانش هر دو ستونهای حیاتاند؛ یکی جسم را زنده میدارد و دیگری جان را.
معلم، همانگونه که کشاورز بذر گندم را در خاک میکارد تا نانی بر سفره بنشیند، دانایی را در جان نسلها میکارد تا آیندهای روشنتر شکل گیرد.
در کانونی که رسالت آن هماهنگی در تولید نان و گندم است، نیک میدانیم که نقش معلم در تربیت و بالندگی جامعه، همسنگ تلاش کشاورز در کاشت گندم است.
روز معلم، فرصتیست برای تجلیل از آنانی که بیهیاهو و بیتظاهر، سالها بر تختهی کلاس نوشتند تا کسی جایی از نادانی نجات یابد.
این روز را به همهی معلمان شریف ایران زمین تبریک میگوییم و قدردان کوشش بیپایانشان هستیم.
بدون دیدگاه